Zioła na szczęście

Poniżej opisałem zioła, które mają szczególną moc przyciągania szczęścia, szczęśliwych okoliczności i przypadków. Opis ten oczywiście należy traktować z przymrużeniem oka.


Żołądź - ponadto suszony żołądź służy jako amulet na zachowanie młodego wyglądu.

Agar z wodorostów - przed przystąpieniem do gier hazardowych korzystnie jest natrzeć ręce proszkiem z agaru.

Ziele angielskie - korzystnie jest zastosować je w trakcie kąpieli.

Aloes - dobrze jest powiesić w domu, aby przyciągało pokojową energię. 

Anielskie zioło - spalić na węglu drzewnym razem z: mirrą, werbeną i drzewem sandałowym, następnie okadzić dom. 

Bambus - trzymać kawałek przy sobie.

Bazylia - dodać do herbaty, rozsiewać jej zapach, który powoduje narastanie przyjaznych uczuć.

Woskownica - posypać nią białą świecę i wypalić do końca, przyciąga pieniądze i spokój.

Pomarańcza bergamota - trzymać jej skórkę w dłoni podczas gier hazardowych. 

                                                                         Źródło: https://hermitageoils.com/product/bergamot-essential-oil-expressed

Kalina śliwolistna - noś w kieszeni podczas rozmowy o pracę lub gdy prosisz o podwyżkę.

Endymion - pomaga uporać się ze stratą najbliższych. Oznacza: stałość, pokorę i wdzięczność. 

                                                                       Las porośnięty endymionem

Orzech brazylijski - przynosi szczęście w uwodzeniu.

Szakłak - umieścić w pobliżu drzwi lub okien, pomaga wygrać spory prawne. 

Kapusta - jak sama nazwa wskazuje...

Tatarak - umieścić w rogach kuchni, odpędza głód i ubóstwo.

Kocimiętka - przeczytaj tutaj

Rumianek - używać jako kadzidło.

Melia:  

Bawełna - palona przyciąga deszcz, umieszczona w cukiernicy wciąga szczęście. 

Narcyz - nosić blisko serca, powstrzymuje negatywną energię. 

Korzeń mniszka - umieszczony w poduszce chroni śpiącego.

Smocza krew - żywica pozyskiwana z palmy calamus draco.
Palona jako kadziło zapobiega powstawaniu złych nawyków. 

Pulsatilla

Poniżej przedstawię zastosowanie leku homeopatycznego: Pulsatilla, wraz z opisem odnoszącym się do różnych przypadłości. 


Pochodzenie


Pulsatilla przyrządzona jest z Pulsatilli Nigricans, czyli gatunku sasanki - rośliny z rodziny jaskrowatych, lub z zawilca - innej rośliny cebulowej z tej rodziny.

                                                                                         Źródło: http://garden.lovetoknow.com/wiki/Windflower

Wszystkie części zawilca są toksyczne, choć, aby spowodować niebezpieczeństwo zagrażające życiu, trzeba by zjeść dużą ilość. Mniejsza ilość może wywołać bóle w jamie ustnej lub przykładowo zapalenie skóry. 

Profil osoby, która potrzebuje Pulsatilli:

Jest to osoba łagodna, wrażliwa, emocjonalna, ulegająca częstym zmianom nastroju, szukająca uwagi i sympatii. 

Zastosowanie: 

Alergie nasilające się w ciepłych pomieszczeniach, w ciepłej wodzie, w pozycji leżącej. Katar w ciągu dnia, wysuszony nos w nocy, brak łaknienia, problemy z odkrztuszaniem flegmy - pogarszające się pod wpływem spożycia mleka i tłustych potraw. 


Artretyzm - w tym przypadku podaje się głównie z takimi specyfikami, jak: Rhus tox, Natrum Mur, Bryonia. Wskazana jest, kiedy bóle przemieszczają się z miejsca na miejsce. 

                                                                                     Źródło: http://lewishomeopathy.com/homeopathic-remedies

Biegunki u dzieci - szczególnie, jeśli są spowodowane przez dietę bogatą w owoce. 

Bóle ucha, dzwonienie w uszach.

Zapalenie pęcherza - skutkujące częstą potrzebą oddawania moczu, i kurczowymi bólami.

Kaszel - pojawiający się rano, wieczorem i w nocy, utrudniający sen. Także wtedy, gdy towarzysza mu nudności i odbijanie. 

Pulsatillę zwykle podaje się w potencji 30C. 

Zasady dozowania w homeopatii

Poniżej przedstawię najważniejsze zasady ustalania potencji i dozowania leków w homeopatii:

1. 
Podstawową zasadą jest zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki. 

2. 
Kontynuowanie stosowania leku ma sens tylko wtedy, jeśli już po wzięciu kilku dawek jest zauważalna wyraźna poprawa. Najważniejszy, najbardziej niepokojący objaw powinien zniknąć lub znacznie osłabić się po 24 godzinach. 

3.
Dłuższe leczenie nie zawsze znaczy skuteczniejsze.

4. 
W przypadku pierwszych kontaktów z lekami homeopatycznymi zalecane są potencje: 6C, 12C lub 30C
Zobacz artykuł:
Potencje

5. 
Wyższe potencje są mocniejsze, i o ich zastosowaniu może wyrokować doświadczony homeopata, która potrafi rozróżnić, czy pogorszenie stanu zdrowia jest spowodowane procesem leczenia czy nasileniem choroby. 

6. 
W przypadku poważnych dolegliwości, zalecane może być częste podawanie leku.

7. 
Silniejsze dolegliwości wymagają wyższych potencji.

8. 
Im większa pewność co do stosowności danego leku, tym wyższą potencję można stosować.

9.
Jeżeli lek działa, nie należy go zmieniać. Zmiana może nastąpić, jeżeli: objawy nie ustępują, występują nowe objawy, leczenie trwa już długo. Gdy objawy są lekkie, ale nie chcą ustąpić, należy zmienić lek po około 36 godzinnej przerwie. Należy unikać łączenia specyfików - szczególnie więcej niż dwóch.

10.
Leczenie można przerwać, jeżeli występuje szybka poprawa, a pozostałe objawy są już "lekkie".

Kąpiele terapeutyczne

HISTORIA

Od najdawniejszych czasów woda była środkiem terapeutycznym - starożytne cywilizacje uważały ją za środek do konserwacji ciała i zapobiegania chorób. Do jej leczniczych możliwości nawiązywano w literaturze wedyjskiej i nowożytnej; na zachodzie pionierami teorii, iż woda może być pomocna w zwalczaniu chorób należeli: pochodzący ze Śląska Austriackiego Vincent Priessnitz i Louis Kuhne - podnieśli oni wartość wody jako środka leczniczego do wymiaru instytucjonalnego. 


 
         Vincent Priessnitz

ZASTOSOWANIE

Generalnie woda działa korzystnie w następujących aspektach: wyrównuje krążenie, poprawia tonus mięśniowy, tonizuje aktywność gruczołów potnych, poprawia trawienie, eliminuje uszkodzone komórki i toksyny z organizmu.

Podział wody ze względu na temperaturę - wprowadzony w związku z dalej umieszczonymi przepisami -wygląda następująco:

Zimna - od 10 do 18 stopni Celsjusza

Neutralna - od 32 do 36 stopni Celsjusza

Gorąca: od 40 do 45 stopni Celsjusza



Lewatywa: gorąca woda służy do oczyszczania jelit i poprawy ich perystaltyki.

Zimną wodę stosuje się w przypadkach: zapalenia jelita grubego, czerwonki, biegunki, zapalenia okrężnicy i hemoroidów.

Neutralną wodę stosuje się w przypadku konieczności łagodzenia podrażnień.


Zimny kompres (szmatka wykręcona w zimnej wodzie) na: głowę, szyję, klatkę piersiową, brzuch lub plecy, pomocny jest na: zwalczanie stanów zapalnych: wątroby, jelit, płuc, żołądka, nerek, a także ...oka.

Kompres ogrzewający: to wbrew pozorem także zimny kompres, ale nałożony w taki sposób, iż kilka warstw lnu wykręcamy w zimnej wodzie i po wyschnięciu nakładamy na nie flanele lub koc, aby zapobiec cyrkulacji powietrza; można go stosować nawet przez kilka godzin. Po zdjęciu należy pocierać ciało mokrą szmatką i suszyć ręcznikiem. Zazwyczaj przykłada się go do brzucha i służy on za dolegliwości takie jak: zapalenie błony śluzowej żołądka,
nadkwaśność, niestrawność, żółtaczka, zaparcia, biegunka, czerwonka.

Kąpiel biodrowa - w obojętnie jakiej temperatury wodzie zanurzamy się tak, aby zamoczone były tylko biodra.
W przypadku zimnej wody kąpiel powinna trwać do 10 minut - w trakcie kąpieli należy pocierać brzuch szmatką.  Likwiduje zaparcia, niestrawność, otyłość. Jest również pomocna przy problemach z macicą, nieregularnymi miesiączkami, zapaleniem narządów miednicy mniejszej, przekrwieniem wątroby, przewlekłym przekrwieniem gruczołu krokowego, impotencją,
bezpłodnością, rozszerzeniem żołądka i jelita grubego, biegunka,
krwawieniem z pęcherza. Zimna kąpiel biodrowa nie powinna być stosowana w ostrych stanach zapalnych miednicy i brzucha, jajników, przy bolesnych skurczach pęcherza, odbytnicy lub pochwy.
Przy kąpieli biodrowej gorącą wodą nie wolno pocierać brzucha i należy nałożyć na głowę zimny kompres. Po skończeniu takiej kąpieli ( maksimum 10 minut) należy wziąć zimny prysznic. Pomaga na: bolesne miesiączkowanie, bóle narządów miednicy, bolesne oddawanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego. Jest pomocna przy powiększeniu gruczołu krokowego, bolesnych skurczach pęcherza moczowego, rwie kulszowej, neuralgii jajników i pęcherza moczowego. 
Przy kąpieli biodrowej neutralną wodą: można zwiększyć czas jej trwania i również nie wolno pocierać brzucha. Taka forma terapii wodą pomocna jest na: stany zapalne pęcherza i cewki moczowej; problemy z jajnikami, jajowodami.

Innym rodzajem kąpieli jest kąpiel kręgosłupa - również wykonywana w trzech opcjach temperaturowych i w tym wypadku raczej nieodzowna jest specjalna komora. Pomaga ona w bólach kręgosłupa i mięśni pleców, a także aktywizuje układ nerwowy w przypadku depresji.

Kąpiel stóp w gorącej wodzie - stopy zamoczone w gorącej wodzie, a na głowie wskazany jest zimny kompres, ciało powinno być ogrzewane kocem, aby zapobiec ucieczce ciepła. Trwa do 20 minut i powinna być zakończona zimnym prysznicem. Gorąca kąpiel stóp pobudza mięśnie macicy, jelit, pęcherza moczowego, narządów miednicy i brzucha. Łagodzi ona również skręcenia kostki i bóle stawów, bóle głowy spowodowane przez zatory mózgowe i przeziębienia. Wersja kąpieli w zimnej wodzie nie powinna trwać dłużej niż 2 minuty. 

Łaźnia parowa - przed wejściem do niej należy wypić co najmniej pół litra zimnej wody i założyć na głowę zimny kompres. Przebywanie w niej nie powinno trwać dłużej niż 20 minut. Po skorzystanie z niej zalecany jest zimny prysznic. Odradzana jest osobom mającym problem z sercem i ciśnieniem. 
Łaźnia parowa pozwala wyeliminować niekorzystne substancje z powierzchni skóry. Poprawia również krążenie krwi i czynności tkanek, łagodzi reumatyzm, przeciwdziała otyłości, łagodzi również nerwobóle, przewlekłe zapalenie nerek, infekcje, tężec i migrenę.

Kąpiel zanurzeniowa: 
w zimnej wodzie: do 20 minut, ciało należy pocierać ręcznikiem, a przed wejściem do wody głowa, szyja i klatka piersiowa powinny być oblane niewielką ilością zimnej wody. 
Pomaga w stanach zapalnych narządów wewnętrznych, depresji, nierównomiernym krążeniu.
W gorącej wodzie: do 15 minut, przy czym temperaturę wody należy powoli podnosić, aż do 45 stopni Celsjusza. Powinna być stosowana prze 3 dni z rzędu, ale przed jej wzięciem należy wypić zimną wodę i nałożyć zimny kompres na głowę. Jest szczególnie pomocna na zapaleniu oskrzeli i płuc. 

Kąpiel solna: do gorącej wody wsypujemy sól w proporcji około:  kilograma na 90 litrów - czas trwania do 20 minut. Przed wejściem do wanny należy wypić zimna wodę i zrobić zimny kompres na głowę. Zanurzamy cały tułów i nogi. Pomaga przy: rwie kulszowej, lumbago, reumatyzmie, cukrzycy, zapaleniu nerwu, chorobie nerek, problemach ze skórą. 

Zasady afirmowania

Poniżej przedstawię zestaw zaleceń dla skutecznego afirmowania; są one wyselekcjonowane jedynie z tych, które sam przetestowałem i są według mnie przydatne i pozbawione nadmiernej konotacji ezoterycznej.

10 Przykazań 


1. Musi być zbudowana w sposób pozytywny, to znaczy kłaść nacisk na to, czego chcesz, a nie na to, czego nie chcesz; przykładowo: "z każdym dniem staję się coraz mniej biedna" - taka afirmacja nie jest dobrym pomysłem.

2. Jeżeli istnieje duży rozdźwięk pomiędzy stanem obecnym a pożądanym, to dobrze jest stosować afirmacje oparte na konstrukcjach takich jak:
"Z każdego dnia na każdy dzień staje się coraz bardziej...",
"Coraz więcej i więcej i więcej...".

3. Podstawą metody Silvy jest wprowadzenie się w stan alfa, czyli w stan, kiedy fale myślowe mają częstotliwość od 8 do 13 Hz. Najbardziej pomocne ku temu jest odliczanie od 100 (później od 50, 25...) do 1, leżąc z zamkniętymi oczami, kiedy gałki oczne są skierowane do góry pod kątem 20 stopni od pionu. W takim stanie oddziaływanie na podświadomość jest znacznie silniejsze, a komunikaty kodują się w niej skuteczniej (choć generalnie metoda Silvy dotyczy wizualizacji). Różni autorzy proponują odmienne metody, przykładowo na siedząco - ale jest to mniej efektywne, tak samo jak próby wprowadzania się, przez początkujących, w stan alfa w ciągu dnia, w przerwie między codziennymi zajęciami. Inną metodą jest wyobrażanie sobie kręcącego się wiatraka, który coraz bardziej zwalnia.

4. Najważniejsze elementy afirmacji powinny być wypowiadane na wdechu, ale z oczywistych względów jest to niemożliwe - dlatego korzystnie jest "myśleć" afirmację i najważniejsze słowa, przykładowo: "Pieniądze...wpływają...", powinny być pomyślane w trakcie wykonywania wdechu. 

5. W celu wyciszenia się korzystnie jest zastosować się do mechanizmu "doprecyzowania" opisywanego przez Petera Schmidta. Medytując z mantrą należy zwrócić uwagę na moment, kiedy jeszcze jej nie ma (czyli nie wypowiadany jest dźwięk), a jedynie zauważany jest impuls, który wkrótce da w efekcie mantrę. Prowadzi to do odczuwania spokoju, któremu towarzyszy spadek kortyzolu, ciśnienia i kwasu mlekowego. Szerzej o tym w innym artykule.

6. Afirmacja powinna być w treściwa. Przykładowo sformułowanie: "właściwa kobieta/mężczyzna" jest dość enigmatyczne, bo niby jaka to miałaby być w istocie ta "właściwa". Afirmacja powinna być jednak w miarę lakoniczna. 

7. Słowa w afirmacji muszą być dobrane tak, aby - pomimo, że same w sobie nawiązują do pozytywnego stanu - nie uaktywniały niekorzystnych wzorców. Przykładowo: afirmowanie o pracy (ogólnikowo) może kojarzyć się z harówką, perfidnym szefem lub niesprawiedliwym wynagrodzeniem. Dobrze jest uściślić: co tak naprawdę się afirmuje.  

8. Należy wierzyć w to, że mechanizm afirmowania jest skuteczny. Ułatwia to wiedza o afirmowaniu. Należy więc posiadać tą wiedzę, ze względu na nią afirmować i oczekiwać poprawy.

9. Afirmować należy regularnie.

10. Afirmacja odnosi się do pożądanego stanu, a nie do drogi, jaką oczekiwane dobra mają do nas przyjść. Nie ma również sensu włączać do afirmacji wielu przymiotników i uściśleń typu: "Pieniądze w banknotach 100-złotowych pojawiają się w moim portfelu". 

Jeżeli możesz coś dodać, proszę daj znać. 

Afirmowanie i podświadomość

CZYM JEST AFIRMOWANIE

Afirmowanie to proces refleksji nad pewnymi pozytywnymi: wartościami, atrybutami bądź działaniami; proces ten ma na celu: przywrócenie lub podtrzymanie poczucia danej osoby na temat tego, kim ona jest i co dla niej samej oznaczają jej własne doświadczenia.

Ludzie posiadają silną motywację do podtrzymywania swojego poczucia racjonalności; ma to swoje dobre i złe strony: zagrożeniem dla człowieka może być ignorowanie komunikatów ostrzegawczych, ale nie bez powodu dochodzi do sytuacji, kiedy są one pomijane. W ten sposób podtrzymywane jest poczucie integralności człowieka - gdyby dopuścił on do siebie zasadność takich komunikatów, zanegowałby poczucie pewności co do jakiejś dziedziny życia. 

Istotna jest własna ocena w następującym aspekcie: czy dana wiadomość jest istotna. Jeżeli nie potwierdzamy, że jest istotna - na przykład nie zwracając na nią uwagi - to tym samym zmniejszamy jej potencjał do urzeczywistniania się. Istnieją cztery typy zmniejszania istotności informacji, poprzez: stępienie, unikanie, tłumienie i przeciwdziałanie. Oczywiście na podobnej zasadzie można potwierdzać samemu dla siebie prawdziwość informacji, których skutki są dla nas pożądane.

Afirmowanie jednak sięga głębiej niż tylko do potwierdzania komunikatów. Służy do uaktywnienia podświadomości, odblokowania jej i "oczyszczenia z brudu" nagromadzonego przez lata niefrasobliwego akceptowania szkodzących komunikatów. 

CZYM JEST PODŚWIADOMOŚĆ

Ojciec popularnonaukowej wiedzy o podświadomości – Joseph Murphy - wyróżnia dwa filary panowania nad podświadomością:

1. Niezachwianą wiedzę o istnieniu i działaniu podświadomości.
2. Bezgraniczną pewność, że świadome myślenie wywoła odpowiednią reakcję podświadomości.

    Tak więc: podświadomość jest tożsama z powszechną mądrością i mocą; istnieje tylko jedna zasada zdrowia, jedna zasada szczęścia, powodzenia. Co implikuje, iż nie ma zasady choroby, czy nieszczęścia. Punkt pierwszy dotyczy powyższego. Istnieje teoria, że należy pokonać opór materii, który utrudnia „poczucie słuszności” wywołujące natychmiastową reakcję, w końcu dążymy do poziomu, w którym zbliżamy się do: jak najsprawniejszego osiągania celu. Ale czym miałby być ten opór materii? Doświadczeniem komórek? Tępym oporem wynikającym z braku …? Właśnie czego?

         A więc należy przekonać podświadomość? Znajdujemy tutaj dwa główne aspekty.

1. Systematyczne przekonywanie podświadomości, w stanie spokoju, po którym ma zapanować radość i pewność z niewątpliwie nadchodzącego sukcesu. TAK DŁUGO AŻ ZADZIAŁA.

2. Logiczne dowiedzenie samemu sobie, że stan niepożądany jest tylko efektem niezrozumienia wiary, bezzasadnych obaw, pesymizmu. „Jak najspójniejszy” łańcuch dowodów, iż to podświadomość tworzy wszystko; pewność wypiera zły stan, który jest zarzutem dotyczącym działania podświadomości. Ukucie systemu, który uaktywni działanie podświadomości.

Pojawia się dystynkcja: dlaczego czasami podświadomość zwleka z osiągnięciem celu?

Tworzymy system. Rozumiemy idee i mamy cel główny. Wierzymy, że to zadziała. System, w który uwierzymy, można nazwać strumieniem świadomości, i ma on osiągnąć cel.         

Istnieją kwestie:

- wpływu innych ludzi nas (jeżeli są sprzeczne z naszym celem),

- autorytetów w dziedzinach, w których my nie jesteśmy w 100% kompetentni,

- sprzecznych celów w nas samych,

- kwestie karmiczne lub zamysły Siły Wyższej. 

Te 4 czynniki osłabiają skuteczność afirmowania. Afirmacje mają warunkować podświadomość w sposób pozytywny, a świadomość podejmuje decyzje: czy dane działania ma być podjęte i czy potencjał podświadomości będzie wykorzystywany.

Lecytyna

Czym jest lecytyna

Jest to substancja, która służy jako materiał konstrukcyjny dla każdej komórki ciała. Jest również istotnym składnikiem ludzkiego mózgu oraz układu nerwowego. 

Tworzy ona 30 procent suchej wagi mózgu, i 17 procent systemu nerwowego.

Lecytyna jest również ważnym składnikiem gruczołów dokrewnych i mięśni serca oraz nerek.


Niebezpieczeństwo

W przypadku nerwowego trybu życia, nadaktywność gruczołów może spowodować niedobór lecytyny i tym samym wyczerpanie organizmu i zwiększoną drażliwość. 

Źródła lecytyny

1. Żółtko jajka. Co prawda posiada ono także wiele cholesterolu, ale taka kombinacja jest korzystna, gdyż lecytyna umożliwia prawidłowe emulgowanie cholesterolu w wątrobie.
2. Oleje roślinne.
3. Ziarna zbóż.
4. Soja.
5. Mleko.
6. Wątróbki.

Synteza lecytyny, przez organizm, jest możliwa pod warunkiem obecności witamin z grupy B, dlatego należy zwracać uwagę na codzienną dietę, czy nie jemy produktów pozbawionych witamin B.

Główne źródła witamin B 

B1: polędwica wieprzowa (ogólnie wieprzowina), biała fasola, groszek zielony, wątroba wołowa, łosoś, soja, drożdże piwne i piekarskie

B2: grzyby, brzoskwinie, ser, jaja

B3: orzechy ziemne, wołowina, mięso z królika, wołowina, cielęcina, łosoś, pstrąg, halibut, pszenica

B5: wątroba wieprzowa, drożdże piekarskie, grzyby, wątroba wołowa i drobiowa (ogólnie wołowina), jaja i orzechy ziemne

B6: łosoś, ryż, orzechy włoskie, drożdże piekarskie, wieprzowina, wołowina, halibut

B7: drożdże piwne i piekarskie, soja, rzepak, słonecznik, cielęcina, wątroba wołowa, kalafior

B9: wątroba wołowa i drobiowa, drożdże piekarskie i piwne, soje, szpinak, kalafior i groszek zielony

B12: wątroba wołowa, wieprzowa, drobiowa, ser, jaja, mleko, halibut, łosoś

Zalety

Przede wszystkim lecytyna rozkłada cholesterol na mniejsze cząstki, które mogą być łatwo transportowane przez krew i utylizowane - nie osadzając się na ściankach arterii. Wystarczy niewielka ilość lecytyny, aby zapobiec problemom z cholesterolem. 

Innym ważnym aspektem działania lecytyny jest zapobieganie procesom starzenia się; odbudowuje ona także zniszczone komórki i organy. 

Lecytyna eliminuje plamy na skórze, podkrążenie oczu, działa uspokajająco, zwiększa ilość gamma-globulin, dzięki czemu poprawia odporność. 

Ponadto obniża ciśnienie i insulinoodporność. Minimalizuje napięcie przedmiesiączkowe i jest korzystna w leczeniu dolegliwości skórnych. 

Czego unikać

serów topionych, margaryn, masła orzechowego, tłuszczów kuchennych

Można spożywać tyle samo tłuszczy, ale z mniejszym udziałem procentowym tłuszczy zwierzęcych - oprócz rybnych, które służą wzbogacaniu ilości lecytyny

Moc ziemi

HISTORIA
Emanuel Felke, niemiecki luterański pastor, stwierdził, iż siły ziemi - szczególnie w nocy - mają niezwykły: ożywczy i witalizujący wpływ na ludzki organizm, przykładowo rany na ciele i problemy skórne mogą zostać wyleczone za pomocą okładów z ziemi lub gliny, najlepiej wilgotnej.

Według Adolfa Justa najlepszym remedium na problemy nerwowe jest sen na gołej ziemi; jak również śniąc leżąc na ziemi można pozbyć się z jelit masy starej materii powodującej letarg.

Czerpanie energii możliwe jest w wyniku spacerów boso po gołej ziemi - i to tak często, jak to tylko jest możliwe.

Indianie Ameryki Północnej zagrzebywali cierpiącego na jakąś przypadłość w ziemi, aż po szyję, a potem - po kilku godzinach - odkopywali, wierząc, iż ziemia wyssała złe moce. Można to tłumaczyć naukowo minerałami zawartymi w ziemi i magnetyzmem ziemskim.

 Kąpiele błotne pomocne są na całą gamę przypadłości: czyraki, stłuczenia, skręcenia, rany, przewlekłe zapalenia. Zimna wilgoć ziemi rozluźnia pory skóry i robi to skuteczniej niż woda czy kompresy; zasysa krew do powierzchni - zmniejszając wewnętrzne przekrwienie,

BANDAŻE
Należy upewnić się, czy ziemia nie zawiera żwiru lub kompostu, następnie nawilżyć ja ciepłą wodą i pozostawić do ostygnięcia. Wreszcie rozprowadzić na płóciennym okryciu, przykładowo: 20 x 10 x 3 cm - taki bandaż błotny ma zastosowanie w, oprócz wspomnianych wyżej kłopotów nerwowych, leczeniu obrzęków, gorączce, nerwobólach, problemach z wątrobą i nerkami, bólach głowy, zębów, grypie i odrze. Bandaż nakłada się do 30 minut.

Można stosować kombinację okładów:

1. Do 10 minut: rozgrzewanie skóry za pomocą ciepłych okładów.
2. Do 15 minut: nakładanie szlamu bezpośrednio na skórę.
 Jest to szczególnie skuteczne w przypadku problemów z jelitami i okrężnicą.

ŁÓŻKO Z ZIEMI
1. Połóż się na ziemi.
2. Wizualizuj jak choroba spływa do ziemi.
3. Staraj się dostroić rytm serca do pulsu ziemi.
4. Wizualizuj jak chłodna energia ziemi wnika w Ciebie.

AMULET Z ZIEMI
Pomocny na problemy ze stabilnością i kontrolą nad emocjami:
żyzną ziemię umieść w zielonym kwadratowym kawałku materiału, zawiązanym na gałganek, i noś przy sobie.

Terapia sokami - dawkowanie, przeznaczenie i objawy

Sok należy pić co 3 godziny; można zwiększać dzienną dawkę o 50 ml. Dobrze jest zmieszać go z wodą i posłodzić - jeżeli akurat dany rodzaj soku tego wymaga - 20 gramami miodu. 

Podczas oczyszczania organizmu mogą wystąpić nieprzyjemne objawy: brzydki zapach z ust, bóle głowy, uczucie słabości i senności, gorączka, biegunka, bóle brzucha i podbrzusza. 

Oto wykaz najlepszych do zastosowania soków ze względu na daną przypadłość: 

Zakwaszenie: winogrona, pomarańcze, mosambi, marchew i szpinak.
Trądzik: winogrona, gruszki, śliwki, pomidory, ogórki, marchew, ziemniaki i szpinak.
Alergie: morele, winogrona, marchew, buraki i szpinak.
Miażdżyca: grejpfrut, ananas, cytryna, seler, marchew, sałata, szpinak.
Niedokrwistość: morele, śliwki, truskawki, czerwone winogrona, buraki, seler, marchew i szpinak.
Zapalenie stawów: wiśnia, ananas, kwaśne jabłko, cytryna, grejpfrut, ogórek, burak, marchew, sałata i szpinak.
Astma: morele, cytryny, ananasy, brzoskwinie, marchew, rzodkiewki i seler.
Zapalenie oskrzeli: morele, cytryny, ananasy, brzoskwinie, pomidory, marchew, cebula i szpinak.
Dolegliwości pęcherza: jabłko, morela, cytryna, ogórek, marchew, seler, pietruszka i rzeżucha.
Przeziębienia: cytryna, pomarańcza, grejpfrut, ananas, marchew, cebula, seler i szpinak.
Zaparcia: jabłka, gruszki, winogrona, cytryny, marchew, buraki, szpinak i rzeżucha.
Zapalenie jelita grubego: jabłka, morele, gruszki, brzoskwinie, ananas, papaja, marchew, buraki, ogórek i szpinak.
Cukrzyca: owoce cytrusowe, marchew, seler, sałata i szpinak.
Biegunka: papaja, cytryna, ananas, marchew i seler.
Wypryski: czerwone winogrona, marchew, szpinak, ogórek i buraki.
Padaczka: czerwone winogrona, figi, marchew, seler i szpinak.
Zaburzenia oka: morele, pomidor, marchew, seler, pietruszka i szpinak.
Artretyzm: czerwone wiśnie, ananas, pomidor, ogórek, burak, marchew, seler i szpinak.
Cuchnący oddech: jabłko, grejpfrut, cytryna, ananas, pomidor, marchew, seler i szpinak.
Ból głowy: winogrona, cytryny, marchew, sałata i szpinak.
Choroby serca: czerwone winogrona, cytryny, ogórek, marchew, buraki i szpinak.
Wysokie ciśnienie krwi: winogrona, pomarańcze, ogórki, marchew i buraki.
Grypa: morele, pomarańcze, cytryna, grejpfrut, ananas, marchew, cebula i szpinak.
Bezsenność: jabłka, winogrona, cytryny, sałata, marchew i seler.
Żółtaczka: cytryny, winogrona, gruszki, marchew, seler, szpinak, buraki i ogórki.
Zaburzenia czynności nerek: jabłko, pomarańcza, cytryna, ogórek, marchew, seler, pietruszka, buraki.
Dolegliwości wątrobowe: cytryna, papaja, winogrona, marchew, pomidory, buraki i ogórki.
Zaburzenia miesiączkowania: winogrona, śliwki, wiśnie, szpinak, rzepa sałaty i buraków.
Objawy menopauzy: sezonowe owoce i warzywa.
Zapalenie nerwów: pomarańcza, ananas, jabłko, marchew i buraki.
Otyłość: cytryna, grejpfrut, pomarańcza, wiśnia, ananas, papaja, pomidory, buraki, kapusta, sałata, szpinak i marchew.
Hemoroidy: cytryna, pomarańcza, papaja, ananas, marchew, szpinak, rzepa i rzeżucha.
Problemy z prostatą: wszystkie soki owocowe w sezonie, marchew, szparagi, sałata i szpinak.
Łuszczyca: winogrona, marchew, buraki, i ogórki.
Reumatyzm: winogrona, pomarańcze, cytryny, grejpfruty, pomidory, ogórki, buraki, marchew i szpinak.
Wrzody żołądka: morele, winogrona, kapusta i marchew.
Zatoki: morele, cytryny, pomidory, marchew, cebula i rzodkiew.
Ból gardła: morele, winogrona, cytryna, ananas, śliwka, pomidor, marchew i pietruszka.
Angina: morele, cytryna, pomarańcza, grejpfrut, ananas, marchew, szpinak i rzodkiewka.
Żylaki: winogrona, pomarańcze, śliwki, pomidory, marchew i buraki, rzeżucha.

Terapia surowymi sokami

Terapia surowymi sokami - lub post soków - jest metodą leczenia i odmładzania organizmu. Polega ona na wyłącznym odżywianiu się sokami z owoców i warzyw.

Metaboliczne odpady i toksyny są szybko eliminowane i oczyszczane są przede wszystkim: płuca, wątroba, nerki i skóra. Tego typu metoda oczyszczania jest znacznie bardziej efektywna niż łączenie postu z piciem wody mineralnej. Soki - jako substancje wyodrębniane z owoców i warzyw - są przekaźnikiem określonych właściwości leczniczych, a także: 

• rewitalizują organizm,
• enzymy i cukry naturalne korzystnie wpływają na normalizację funkcji ciała, 
• nie wymagają trawienia i od razu trafiają do krwiobiegu,
• przywracają równowagę kwasowo-zasadową, 
• mineralizują, co zapobiega szybkiemu starzeniu się komórek,
• zawierają roślinne hormony i antybiotyki - przykładowo: fasola, ogórek i cebula posiadają substancje podobne do insuliny lub potrzebne przez trzustkę do produkcji insuliny. Czosnek, rzodkiewki, pomidory i ponownie cebula zawierają antybiotyczne substancje.

Jednakże dobrze jest wiedzieć, że:

• nie powinieneś pić mrożonych i konserwowanych soków,
• stosuj dojrzałe i świeże warzywa i owoce,
• staraj się wytłoczyć tyle soku, ile będzie na bieżąco spożywane, gdyż ulegają one szybkiemu utlenianiu,
• większość wartości soku pozostaje w miazdze: witaminy, enzymy...dlatego znaczenie ma jakość ekstrakcji, jakość sokowirówki,
• słodkie soki lepiej jest rozcieńczać wodą.

Typy soków:

1. Ze słodkich owoców: śliwek, winogron.
2. Z sub-kwaśnych owoców: jabłek, gruszek, wiśni, brzoskwiń.
3. Z kwaśnych owoców: pomarańczy, cytryn, ananasów.
4. Warzywno-owocowe: z pomidorów, ogórków.
5. Z warzyw liściastych: sałaty, kapusty, rzeżuchy, pietruszki.
6. Z warzyw korzeniowych: marchwi, buraków, cebuli, rzodkiewki.

Generalnie soki owocowe działają szybciej i gwałtowniej usuwają toksyny. Soki warzywne koją nerwy i wolniej usuwają wszelkie zanieczyszczenia. Soki warzywne i owocowe nie powinny być podawane razem. 

• soki ze słodkich owoców nie powinny być łączone z sokami kwaśnymi (grupa 3),
• soki z sub-kwaśnych owoców mogą być łączone tylko z sokami ze słodkich i kwaśnych owoców,
• soki warzywno-owocowe mogą być łączone tylko z sokami z kwaśnych owoców i z sokami z liściastych warzyw,
• soki z warzyw liściastych mogą być łączone tylko z sokami warzywno-owocowymi i z sokami z warzyw korzeniowych,
• soki z warzyw korzeniowych mogą łączone tylko z sokami z warzyw liściastych.

Chromoterapia

Chromoterapia, czyli eksponowanie wzroku na określoną barwę, jest metodą leczenia. Najlepiej działa połączona z: prawidłowym odżywianiem, relaksem, ćwiczeniami, jogą…

Według praktyków chromoterapii przyczyną chorób jest braku szczególnego koloru w systemie ludzkim. Terapia kolorem jest techniką przywrócenia równowagi przez zastosowanie barwnego światła w organizmie.

 Pionierem nowoczesnej terapii kolorami był Niels Finsen z Danii. Po odkryciu, w 1877 roku, bakteriobójczego działania słonecznego ultrafioletowej energii słonecznej, Finsen badał możliwość wspomaganie gojenia ran światłem widzialnym. 

W 1896 roku założył Light Instytut (obecnie Instytut Finsena w Kopenhadze), którego działalność skoncentrowana była na leczeniu światłem gruźlicy.

W 1932 roku, Gerrard i Hessay, dwaj kalifornijscy psychologowie, stwierdzili, że niebieskie światło ma działanie uspokajające, a czerwone stymulujące, na ludzkie emocje.

Niebieski i czerwony są uważane za dwa ekstrema - z żółtym reprezentujący punkt środkowy.

Pierwsza faza diagnozy, jakie kolory zastosować do chromoterapii, polega na badaniu, którego koloru brakuje w organizmie:  określane jest to na podstawie: koloru gałek ocznych, paznokci, moczu i odchodów.

W przypadku braku czerwonego: oczy i paznokcie będą sinawe, a kał i mocz białe lub sinawe.

W przypadku braku niebieskiego: oczy i paznokcie będą czerwonawe, a kał i mocz żółtawy lub czerwonawy. 

Istotne jest, aby choć w niewielkim stopniu eksponować się na światło słoneczne, które zawiera siedem różnych kolorów:

fiolet, indygo, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy i czerwony. 

Brak któregokolwiek z nich jest przyczyną choroby.

Pobudza krążenie tętnicze, co jest szczególnie ważne przy wychłodzonych stopach, pomaga na reumatyzm i nawet zaawansowane przypadki gruźlicy.

Działa uspokajająco, pomaga w przypadku: kataru siennego, grypy, malarii, wrzodów, stanów zapalnych. Wzmacnia wzrok, pomaga uporać się z depresją.  

Działa przeczyszczająco i moczopędnie. Pobudza mózg, wątrobę i śledzionę. Wspomaga leczenie cukrzycy, niestrawności, zaparć, infekcji oczu i gardła. Pomaga w zaburzeniach wątroby i nerek. 

Purpura działa antyseptycznie. Pomaga na zaburzenia żołądka, skórne i macicy. Wspomaga leczenie zaćmy i przeciwdziała migrenom. Działa kojąco na uszy i oczy.

Zmniejsza krwawienia i goi oparzenia. Pomocny w leczeniu: astmy, nadciśnienia, kolki, czerwonki, problemów z układem oddechowym.

Energetyzuje. Pomaga w leczeniu kamieni nerkowych i żółciowych, zapalenia wyrostka robaczkowego i przepukliny. Stymuluje produkcję mleka po porodzie.

Fiolet pomaga przy bezsenności, w zaburzeniach układu nerwowego i zapaleniach stawów.

Cuda diety alkalizującej

Ciało ludzkie składa się z różnych narządów i części, które składają się z tkanek i komórek. Te tkanki i komórki składają się z 16 elementów chemicznych.
Bilans równowagi tych pierwiastków w organizmie jest istotnym czynnikiem w utrzymywanie stanu zdrowia i w procesie leczenia choroby - w szczególności istotna jest równowaga kwasowo-zasadowa.

Wszystkie pokarmy, po wchłonięciu i strawieniu, pozostawiają w organizmie kwas lub alkaliczny popiół - w zależności od ich składu mineralnego. Normalna chemia ciała jest w
około 20 procentach kwasowa i 80 procentach zasadowa (alkaliczna). Jest to właśnie tzw. równowaga kwasowo-zasadowa.

Wzrost zasadowości krwi jest reakcją na rosnące zakwaszenie organizmu i jest niezbędny dla dobrego fizycznego i psychicznego samopoczucia.

Węglowodany i tłuszcze, mające kwasowy odczyn, tworzą około dziewięciu dziesiątych normalnego paliwa ciała. Ta ogromna ilość kwasu jest transportowana przez
krew do różnych punktów odprowadzania, umiejscowionych głównie w płucach. Dzięki zasadowemu odczynowi krew może odprowadzać kwas z tkanek do punktów wyładowczych.

Zakwaszenie organizmu:

Kiedy zakwaszenie organizmu jest zbyt duże - co może wystąpić nawet w sytuacji niewielkiego naruszenia równowagi kwasowo-zasadowej - kwas akumuluje się w tkankach, czego skutkami są:
- głód,
- niestrawność, 
- ból gardła,
- nudności, 
- wymioty,
- bóle głowy,
- nerwowość,
- podatność na zakażenia, 
- miażdżyca,
- nadciśnienie, 
- reumatyzm,
- choroby skóry,
- przyśpieszone starzenie się,
- cukrzyca,
- biegunki.

Istnieją dwie frakcje:
kwasowa: przykładowo: mięsa, jaja, większość pieczyw, 
zasadowa: warzywa, szczególnie te zielone i korzenne, liściaste, bulwy, owoce z nielicznymi wyjątkami (śliwki).

Generalnie pożywienie zasadowe powinno dominować i to w stosunku 4:1!!!!

To straszna nowina biorąc pod uwagę nasze nawyki żywieniowe, ale jest też dobra nowina: im bardziej zakwaszony organizm, tym gwałtowniejsze ożywienie po zmianie na żywność alkalizującą. 

Najprzyjemniejszym sposobem alkalizowania organizmu są cytrusy: pomarańcze, cytryny i grejpfruty, oraz winogrona. 

W zależności od dominujących pierwiastków można wnioskować o następstwach:

- siarka, fosfor i chlor przyczyniają się do efektu kwasowego,
- wapno, magnez, sód, potas przyczyniają się do efektu alkalizującego.


Pokarmy alkalizujące:

migdały, melony, jabłka, morele, cebula, banany (dojrzałe), pomarańcze, buraki, pietruszka, kapusta, brzoskwinie, marchew gruszki, kalafior, ananas, ziemniaki, seler, kokosy, rzodkiewki, twaróg, ogórki, rodzynki, szpinak, figi (świeże i suche), soja, winogrona, pomidory, cytryny, rzepa, sałata. 

Post

Post jest fundamentem samouzdrawiania, jest jednocześnie najstarszym i najtańszym sposobem naturalnego leczenia. 

Praktyki postu odnoszą się do wielu religii, a niektóre z nich mają swoje - ściśle przestrzegane - okresy bycia na czczo. Hipokrates, Galen, Paracelsus, Asklebiades również uważali, iż post jest jedną z najlepszych metod leczniczych w przypadku wielu dolegliwości. 

Zwyczajowy sposób odżywania się: bardzo obfity z niewielką ilością ruchu powoduje, iż organizm zatyka się pełen trucizn i toksyn. Początek choroby tak naprawdę jest sposobem na uwolnienie tych zanieczyszczeń; kiedy zmniejszamy racje jedzenia, dajemy szansę nerkom, skórze i płucom na pozbycie się niepożądanych elementów: odpadów. Pozbycie się ich oznacza także regenerację krwi i tkanek organów.   

Krytyka poszczenia:

Podstawową wadą - szczególnie w przypadku osób przyzwyczajonych do regularnych posiłków - jest obniżony poziom energii, co może mieć brzemienne skutki w niektórych sytuacjach. 
Ażeby poradzić sobie z wyzwaniami dnia, energia będzie wydatkowana w sposób, który często kończy się bezsennością, bólami głowy i uczuciem niepokoju. Kolejna kwestia to wahania intensywności metabolizmu - choć zazwyczaj zwalnia on dopiero w 3 dniu postu. 

Post jest szczególnie trudny dla osób, które przyzwyczajone są do pożywnych śniadań - i w takim razie może mieć fatalne skutki, gdyż takie osoby bazują na energii zgromadzonej dzięki śniadaniu. 

W przypadku postu, sama detoksykacja, co jest pewnego rodzaju paradoksem, powoduje bolesne doznania: zawroty głowy, bóle głowy, osłabienie...

Czas trwania postu:

Zasadniczo dłuższe posty powinny być kontrolowane przez lekarza. Zaleca się jedno- dwudniowe posty, z tendencją do wydłużania tego okresu. 
Można stosować kombinowane posty: omijać jeden posiłek, jeść tylko rano i wieczorem, jeść tylko w ciągu 6 godzin po południu.

Przeznaczenie:

Posty są szczególnie zalecane dla osób mających problemy z: jelitami, żołądkiem, nerkami bądź wątrobą.

Metody poszczenia:

Najlepszą metodą jest tzw. juice post - poszczenie pijąc jedynie soki. W ten sposób cukier zawarty w soku wzmocni serce, a przyśpieszona zostanie eliminacja kwasu moczowego i innych kwasów nieorganicznych. 
Soki powinny być sporządzane ze świeżych owoców i od razu pite - mogą być rozcieńczane wodą. 
W przypadku spożywania soków z: grejpfrutów, winogron czy pomarańczy toksyny są usuwane szybciej, co powoduje: biegunkę, wymioty bądź zawroty głowy. Ażeby spowolnić ten proces lepiej stosować soki z warzyw zawierających błonnik, przykładowo: z buraków. 

Oczywiście pierwszy dzień może być trudny, gdyż - szczególnie w przypadku osób z nadwagą - może pojawić się strach przed wyjściem z domu na czczo. Jednak potrzeba jedzenie będzie sukcesywnie maleć. 

Balkonowy ogródek dla celów miłosnych

Następujące zioła i rośliny są łatwe w uprawie i wchodzą w skład większości czarów miłosnych:
- Bazylia,
- Fiołki,
- Pietruszka,
- Rose,
- Estragon,
- Kardamon,
- Tymianek,
- Rozmaryn,
- Krwawnik,
- Melisa,
- Koper,
- Cykoria,
- Stokrotka,
- Lak wonny,
- Palmaria Palmata.

Przykładowy czar:

Potrzebne rzeczy: Jedna mała bazylia, ziemia, jeden różowy
kryształ kwarcu, i czerwona doniczka.

1.Wpisz imię i nazwisko osoby, której pragniesz, i swoje, na
przedniej części donicy
2. Tuż przed pełnią księżyca umieść
kwarc różowy w dnie donicy.
3. Wypełnij doniczkę ziemią,
i zasadź bazylię w niej.
4. Zaintonuj, co następuje:
Przez ziemię i kamienie i Matkę Naturę,
Przez miłość i pasję, niech teraz się narodzi.
5. Intonuj to za każdym razem, kiedy podlewasz donicę.

Świąteczne dolegliwości żołądkowe

Istnieją pewne zioła o szczególnych właściwościach wspomagających przetrenowany żołądek. Niektóre z nich są bardzo znane, przykładowo mięta. Inne nie są już tak znane, a mają zbawienny wpływ na samopoczucie po biesiadzie. Poniżej zaprezentuje trzy z nich - wybrane na podstawie Herbal Grimoire, jako te o szczególnie korzystnych walorach.

Zapaliczka cuchnąca = Asafetyda

Ponadto: odstrasza owady, leczy owrzodzone rany.
Ma nieprzyjemny zapach, który przy spalaniu zamienia się w naprawdę okropny odór. 

Macierzanka: łagodzi skurcze i bóle żołądka, zapobiega nieświeżemu oddechowi, próchnicy i opryszczce, dobrze jest ją stosować w czasie grypy, łagodzi dreszcze, szczególnie wskazane jest dodanie do szklanki brandy.
Przepis na amulet:
-werbena
-piołun
-tymianek
-kora dębu
-hiszpański mech

Cynamon

Można go stosować w płynie do płukania jamy ustnej, wtedy także ma korzystne walory w przeciwdziałaniu rozstrojowi żołądka.
Jest stymulantem seksualnym dla kobiet. 
Dodany do drzewa sandałowego wyjątkowo zwiększa wibracje duchowe. 

Przepis na przeziębienie:
Dodaj cynamon do soku z cytryny, goździków, miodu, niewielkiej ilości whisky - podawaj na zimno.

Zabija idealnie grzybice stóp:
8 lasek cynamonu gotować na wolnym ogniu przez 5 minut w 4 szklankach wody, potem moczyć przez 45 minut.